Tak wyglądał kościół św. Jadwigi

Drewniany kościół św. Jadwigi stał na wzniesieniu w pszczyńskim parku. Dziś przypomina o nim wyłącznie cmentarz zwany przez mieszkańców "Jadwiżką". Kiedyś w tym miejscu miała znajdować się osada grodowa miasta Pszczyna. Kościół pochodził najprawdopodobniej z XIII wieku.

Z powstaniem kościółka wiążą się legendy. Jedną z nich przedstawia tygodnik "Echo". Mówi o tym, że kościół został ufundowany przez rycerza-krzyżowca. Pierwotnie świątynia miała za patrona św. Bartłomieja. Skąd "Jadwiżka"? Zgodnie z ludowym przekazem, przez Pszczynę przejeżdżała księżna Jadwiga, żona Henryka I Brodatego. Spieszyła do Krakowa, bo książę po klęsce z wojskami Konrada Mazowieckiego dostał się do niewoli (1228 r). Jadwiga miała odpoczywać na zamku pszczyńskim, a w czasie przerwy w podróży udać się do kościółka św. Bartłomieja na modlitwę. Na pamiątkę tego wydarzenia mieszkańcy patronką kościoła uczynili właśnie św. Jadwigę.

Kościółek miał się nie różnić od innych drewnianych obiektów tego typu na Górnym Śląsku. Wyjątkiem było trójboczne zamknięcie prezbiterium oraz nietypowe, bo nieosiowe usytuowanie wieży w stosunku do nawy. Mogło się to wiązać z odbudową kościoła po pożarze w 1622 roku. Wieża świątyni zwężała się ku górze i była przykryta czterobocznym dachem.

Kościół miał dwa wejścia z zewnątrz: od strony zachodniej przez wieżę i od strony południowej, które było wejściem reprezentacyjnym - pisze Tygodnik "Echo". We wnętrzu kościoła był ołtarz główny z przełomu XV i XVI wieku. Jego konstrukcja została zmieniona w 1885 roku.

Kościół św. Jadwigi w Pszczynie spłonął 5 września 1939 roku. Według jednej z nich, w świątyni spalono powstańców ostrzeliwujących pogrzeb wojskowy na cmentarzu ewangelickim.

Historyczne fotografie Pszczyny otrzymaliśmy od Czytelników pless.pl. Bardzo dziękujemy za udostępnienie materiałów.

new / pless.pl