Historia Pszczyny

Pierwotna osada usytuowana została nad korytem bagnistej rzeki Pszczynki w X lub XI wieku, na trasie szlaku handlowego z Ukrainy przez Kraków, Cieszyn i Bramę Morawską nad Dunaj.

W tym czasie istniał już zamek otoczony obwarowaniami i fosą, do którego przylegało miasto - gród spełniający role targowiska i strażnicy zarazem. Do miasta prowadziły dwie bramy: dolna, w kierunku Oświęcimia - tzw. Polska ( Krakowska), usytuowana u wylotu obecnej ulicy Piastowskiej oraz górna - tzw. Niemiecka (Opawska), zamykająca dzisiejszą ulicę Wojska Polskiego.

W 1846 r. dobra pszczyńskie przeszły w ręce hrabiów Hochberg, których rodową siedzibą był zamek w Książu koło Wałbrzycha. Była to jedna z najbogatszych rodzin magnackich w ówczesnej Europie; w 1848 r. po otrzymaniu tytułu książęcego przybrali nazwisko von Pless, czyli książąt Pszczyny. Hochbergowie sprowadzili żubry do pszczyńskich lasów, aby uświetnić polowania, na które zapraszane były koronowane głowy z całej Europy.

Miasto stało się wówczas ważnym ośrodkiem rzemiosła: pracowano w zakładach sukienniczych, garbarskich, metalowych, w cegielniach, olejarniach i kaflarniach, wyrabiano również broń. W I poł. XIX wieku powstały dwie drukarnie. Pierwszą założył w 1805 roku Karol Beniamin Fiestel, drugą w 1843 r. Kristian Schemmel, który wydawał m. in. "Tygodnik Poświęcony Włościanom" - pierwszą gazetę na Górnym Śląsku drukowaną w języku polskim.
W czasie I wojny światowej przez dwa lata w Pszczynie mieściła się kwatera sztabu wschodnich armii niemieckich. Pszczyna była jednym z ważnych ośrodków Powstań Śląskich. Tu właśnie w dniu 16.VIII. 1919 r. wybuchło pierwsze powstanie. Zbiórka oddziałów powstańczych odbyła się przy :"Trzech Dębach" w parku.

W pierwszych dniach II wojny świtowej toczyły się w okolicach Pszczyny ciężkie walki z wojskami niemieckimi.Zima 1944/45 miał miejsce dramatyczny przemarsz więźniów oświęcimskich przez miasto. Pszczyna została wyzwolona 9 lutego 1945 roku.